Clubdag 14 september 2024

Verslagje voor websiteClubreis 2024 Luxemburg- Diekirch 24 mei – 27 mei 2024

Het was voor mij de eerste clubreis met de wandelvereniging Amicitia.

Ik wist niet goed wat te verwachten en ging met enige spanning op reis.

Al snel bleken er meerdere mensen te zijn voor wie het ook de eerste keer een clubreis werd. Nu dat was dan een hele geruststelling.

Ik vroeg mij af of ik de afstand van 20 km wel  zou halen 2 dagen achter elkaar. Hoe zouden de deelnemers van de wandelgroep met elkaar zijn  en hoe zouden de andere activiteiten zijn.

Nu ik heb mij zorgen gemaakt voor niets. De reis was heel goed georganiseerd door Henk R., Henk V. en Marc.  Iedereen was heel gezellig en vriendschappelijk met elkaar. Er ontstaat al snel een prettige sfeer waarin we elkaar ondersteunen ook tijdens de wandeldagen.

Op vrijdagochtend is het verzamelen bij Henk V. thuis. We gaan met 3 auto’s gezamenlijk op stap. Een aantal deelnemers waren al vooruit gegaan met eigen auto of camper. In het totaal zijn we met 20 deelnemers.

Zo gauw we de snelweg op kwamen bij de A73 begon het te regenen en dan bleef zo tot in Luxemburg. Dat is vermoeiend rijden zeker als je België in rijdt bij Maastricht – Luik. De weg in België is minder goed dan in Nederland met kuilen en aqua planning. Dit maakt het rijden rondom Luik vermoeiend zeker met alle vrachtwagens op de weg. Maar we slaan ons er goed doorheen en komen allemaal veilig aan in Luxemburg stad bij ons Hotel.
Het is Hotel  Christophe Colomb een eenvoudig maar netjes hotel in de stad en vlakbij het station van Luxemburg. Zodoende kunnen we gemakkelijk op de trein stappen naar Diekirch voor de wandeldagen.

We hebben ons allemaal geïnstalleerd op de kamers en gaan vervolgens met elkaar op stap voor een stadswandeling onder leiding van Reint. Hij heeft zich goed voorbereid en laat ons een aantal Highlights zien van de stad Luxemburg. Hij laat ons onder andere de Grund, het laaggelegen oude centrum van Luxemburg zien. Prachtige uitzichten over het laaggelegen deel van de stad wat een van de belangrijkste Unesco bezienswaardigheden is van Luxemburg. We zouden dit deel vanuit de treinreis nog diverse malen kunnen bewonderen.

Eenmaal uitkijkend over de stad viel er een enorme regenbui , zodat we onze stadwandeling wat eerder hebben moeten afronden. Wel gezellig onder de parapluutjes, regenjassen en schuilplekken. Hierna ging ieder zijns weegs voor een hapje te eten.

De volgende dag stond in het teken van de eerste wandeldag. Na alle regen van de vorige dag was het deze dag een zonnige dag met op sommige momenten zelfs behoorlijke warmte. Vol goede moed ging iedereen op pad. Een deel van de groep liep de 12 km route en de rest de 20 km route. Beide wandelingen werden gekenmerkt door een flinke heuvel of berg in het parcours. Dit vergt behoorlijk wat van de conditie en de kracht in de benen. Maar het is iedereen gelukt om boven en ook weer beneden te komen. Een gezamenlijk pauzeplaats bij  Bettendorf was een gezellige boel met elkaar en hier kwamen we elkaar weer tegen. Daarna volgde opnieuw een flinke klim de berg op in de volle zon. Maar wat een prachtige uitzichten daarbij. Na de berg op volgde een stuk door het bos waar duidelijk de vele regenbuien de sporen hadden achtergelaten. Het was flink stappen door de modder, maar ook dat kon de pret niet drukken. Ieder op zijn eigen temp en uiteindelijk hebben we allemaal de eerste dag kunnen volbrengen.

In de avond hebben wij ons diner in het Spaanse Restaurant wel verdiend. Hier hebben we heerlijk genoten van een Sangria of ander lekker drankje en de Spaanse gerechten hebben ons heerlijk gesmaakt. Daarna verdween iedereen snel naar de bedjes voor een welverdiende rust.

De tweede dag is er opnieuw een wandeldag in de regio van Diekirch. Deze dag is gekenmerkt door bewolkt , maar droog weer. De wandelingen verlopen prima. Een heel stuk lopen we samen op met de 12 en 20 km. Ook vandaag zit er een flinke klim in het parcours en een stuk door het bos, maar niet zo zwaar als de eerste dag. In  Longsdorf en in Bettendorf is een pauzeplaats ingericht.  Er is hier van alles te verkrijgen: koffie, fris , maar ook een biertje ; een taartje en een broodje worst. Met andere woorden we komen niets te kort.

Uiteindelijk ben ik met Marc, Reint, Maria en Inge de laatste van onze groep die de finish haalt. Alle deelnemers hebben de finish gehaald. Het is heel leuk dat alle deelnemer op elkaar hebben gewacht. De medaille en het biertje op de prestatie is dan zeker verdiend.

Dan is onze clubreis nog niet voorbij. De volgende dag vertrekken we met de auto’s richting Luik en Blegny om daar een mijn te bezoeken. Met enige spanning ben ik met de groep afgedaald in de mijn Blegny-Mine. Deze mijn is in de jaren 80 gesloten om onmiddellijk een museum te worden. De Belgische oud-mijnwerker heeft ons een echte mijnbeleving gegeven. Op humoristische wijze heeft hij ons van alles verteld en laten ervaren onder de grond. We gingen volgepakt in een echte mijnlift 30 meter onder de grond. Het voelde echter alsof we honderden meters onder de grond waren. Onze gids heeft ons beeldend en ervarend verteld over het leven onder de grond: de gevaren; het mijngas ; en de geluiden van de drilboor en de pneumatische boor klonk oorverdovend door de mijngang heen. Alles bij elkaar een heel leerzaam bezoek.

En zo komt er een einde aan een zeer geslaagde clubreis van onze wandelvereniging. De snelweg naar huis kenmerkt zich weer door veel regen tot in Mill. Maar iedereen is veilig thuisgekomen.

We zijn benieuwd waar de clubreis ons volgend jaar zal brengen.

Marc, Henk en Henk als commissie clubreizen bedankt voor de goede organisatie van deze clubreis en op naar de nieuwe clubreis in 2025.

Els Mittelmeijer