Clubdag 16 september 2023

.

Op zaterdag 16 september 2023 stond weer onze jaarlijkse clubdag op het programma.

Deze keer georganiseerd door Monique, Nel en Susan.

Om 14.00 uur werden we verwacht bij BoerBens in Herpen, waar Boer Roland Bens en zijn vader ons verwelkomden 

met koffie/thee en een heerlijk stuk appelgebak.

De in totaal 42 aanwezige clubleden werden in 2 groepen verdeeld. 

De eerste groep begon met een mooie huifkartocht door natuurgebied Herperduin.

Wie wilde kon de 24 meter hoge uitkijktoren beklimmen en boven genieten van prachtige vergezichten.

De tweede groep werd verdeeld in 4 kleinere groepjes om tussen de paarden in de wei boerenfrisbee te spelen.

Dat viel nog niet mee om gericht te gooien op de korven.

Na zo'n anderhalf uur werd er gewisseld van activiteit.

Tussendoor natuurlijk ook goed drinken, want het was prachtig weer deze zaterdag.

Rond 17 uur was de frietkar aanwezig waar iedereen kon genieten van zoveel friet en snacks als je op kon.

Door middel van speelkaarten trekken is bepaald wie volgend jaar op 14 september de clubdag organiseren.

Dat zijn deze keer Marc, Monique en Susan.

We hopen dat iedereen een leuke clubdag heeft gehad en  we zien iedereen graag weer terug op 1 van de wandelingen of op de volgende clubdag.

 

Reisverslag clubreis AMICITIA 2023 Tsjechië

Met 18 deelnemers vertrokken wij op dinsdag 19 september om 6.30 uur vanuit Mill met auto’s naar Viersen, waar om  8.06 uur onze trein met gereserveerde plaatsen vertrok naar Berlijn. Daar stapten we over op de trein naar Praag met opnieuw gereserveerde plaatsen. Na een voorspoedige reis gingen we vanaf het Hlavni  Nadrazi (Centraal station) naar het IBIS hotel, waar een buffet voor ons klaar stond. Tenslotte dronken een aantal mensen nog een drankje in de bar, waarna iedereen zijn kamers opzocht.

Woensdag 20 september kon men vanaf 7.30 uur genieten van een heerlijk en uitgebreid ontbijt. In de loop van de ochtend hadden we een stadswandeling door Praag onder leiding van Henk Vissers, die ons voerde naar het Wenceslasplein met o.a. een monument  uit de Praagse Lente voor Jan Palach (een student van 20 jaar, die zich uit protest in brand stak) Rondom dit plein ziet men diverse bouwstijlen van klassiek Romaans en Barok tot klassiekmoderne architectuur, zoals de plantvormige ornamenten van de Jugendstil en het Kubisme met zijn veelvuldig gelaagde  en geplooide gevels. Opvallend voorbeeld hiervan is het Huis de van Zwarte Madonna. Vanaf  1920 bouwde men meer zakelijk en sober met typische reeksen smalle vensters naast elkaar. Invloeden van Bauhaus zijn te vinden vanaf 1930. Het socialisme liet naast monsterlijke systeembouwwijken aan de rand van de stad  ook enkele ambitieuze bouwwerken na, zoals het warenhuis Kotva, een gebouw van staal en beton, dat uit zeshoekige raten is opgebouwd. Een ander voorbeeld is de aanbouw bij het Nationaal Theater uit de jaren 1980. In het transparante gebouw met zijn gevel van glazen bouwstenen is de beroemde  Laterna magika ondergebracht.                                                      Na de omwenteling werd niet veel creatiefs meer gebouwd. Uitzondering is het Dansende Huis.

De oude stads bruggentoren uit 1391 is de mooiste middeleeuwse bruggentoren van Europa. De wapens boven de poort symboliseren de tien landen, die Karel IV  in het Boheemse koninkrijk verenigde. De ijsvogel in de liefdesknoop was het symbool van koning Wencesclas

IV, onder wie  het werk aan de toren werd voltooid.

 

 

 

 

 

 

De Raadhuistoren (1338) bevat een Astronomische klok met filigraanwerk, die sinds 1410 laat zien, hoe de sterren staan. Rond de kalenderschijven staan de vier grootste gevaren voor de mensheid: De Dood dreigt met de zandloper, de IJdelheid koketteert met haar spiegelbeeld, een Turk dreigt met oorlogen en de Gierigaard schudt met zijn propvolle buidel. Via de oudste universiteit van Midden-Europa liepen we daarna over de Karelsbrug

naar de burcht. De 10m brede en 520m lange gotische Karelsbrug rust op 16 pijlers en was 400 jaar lang de enige verbinding tussen de Oude Stad en de Kleine Zijde. Keizer Karel de IV liet hem in1357 door Peter Parler bouwen – met een lege balustrade: pas tussen 1657 en 1714 werden de meeste van de nu niet meer weg te denken beelden aangebracht. Het meest bekendste standbeeld is wel dat van de heilige Nepomuk, het 8^e beeld rechts uit 1683. De brugheilige beschermt tegen hoogwater en scheepsrampen. Het met de hand aanraken van het reliëf in de pijler zou geluk brengen. Tussen de 6^e en 7^e  pijler markeert een kruis in de balustrade de plek, waar de priester Johannes Nepomuk 600 jaar geleden door de beulen van koning Wenceslas IV  in de rivier werd gegooid, omdat hij het biechtgeheim niet wilde schenden. In 2008 werd begonnen met een grootscheepse restauratie van het nu al meer dan 650 jaar oude bouwwerk.

De burchtwijk/Hradcany is het grootste aaneengesloten burchtterrein ter wereld. Ooit was Hradcany de residentie van Boheemse vorsten en koningen. Sinds 1918 zetelt de president van het land er. Het huidige aanzicht is grotendeels te danken aan de heerschappij van keizerin Maria Theresia, die het complex in de 2^e helft van de 18^e eeuw liet renoveren. De oudste sporen  stammen uit de 9^e eeuw.  Helaas waren we te laat voor het wisselen van de wacht, wat dagelijks om 12.00 uur plaats vindt. Keizer Karel IV (1316-1378) liet in 1344 de eerste steen leggen voor de Sint-Vituskathedraal.

 

 

 

 

 

Op de afbeelding een glas in lood raam uit de St. Vituskerk.

Tot slot brachten we nog een bezoek aan het Gouden Straatje. De oude huisjes zijn ingericht als museum met onder andere harnassen., martelwerktuigen en voorwerpen uit de Middeleeuwen. Franz Kafka woonde in 1916 korte tijd op nr. 22.

Donderdag 21 september konden we vanaf 7.30 uur opnieuw genieten van een luxueus ontbijt.

Deze morgen brachten we een bezoek aan  de Joodse wijk, waar de oudste gotische synagoge van  Europa staat (1275) . Ook vindt men daar de oude Joodse Begraafplaats met de oudste grafsteen uit 1439. Er staan  12000 grafstenen, maar liefst 200.000 graven, die als gevolg van ruimtegebrek in wel negen lagen boven elkaar werden gelegd.  In 1787 vond de laatste begrafenis plaats.  Een bekend persoon  was Franz Kafka (1883-1924) de zoon van een Joodse kruidenier, die werkte bij  de Praagse  arbeids-en ongevallenverzekering.  Hij schreef een uniek oeuvre van Duitstalige novellen en romans. O.a.  Het proces  en de Gedaanteverwisseling. Hij stierf aan tbc in een sanatorium in Kierling bij Wenen  Hij werd begraven op de Nieuwe Joodse Begraafplaats. Sinds 2003  heeft Kafka een monument aan de Vezenskastraat.  Daarna was het tijd om te vertrekken naar het opstappunt van de boot.                                            Voor een twee uur durende rondvaart over de Moldau.

 

Lunch en drie consumpties inbegrepen. We hadden vanaf de boot een geweldig uitzicht op de prachtige oude gebouwen van Praag en voeren onder de Karelsbrug door langs een mooi groen eiland naar de sluis, die we passeerden en  in de buitenwijken van Praag  het Dansende Huis konden bewonderen.  

 

 

 

 

Vrijdag 22 september    

Vanaf 7.30 uur ontbijt. Daarna Uitchecken en om 9.15 uur zouden we per taxi vertrekken naar het station. Helaas kwam de taxi niet opdagen, zodat we uiteindelijk maar besloten om  rond 9.30u. toch maar naar het station te lopen,  omdat we de trein naar BRNO om 10.00 uur moesten halen. Gelukkig waren we op tijd en kwamen we om 13.00 uur aan in BRNO. Het Grand Hotel was slechts enkele minuten lopen. Na het inchecken vertrokken we rond 14.30 uur per tram (lijn 1) naar de start voor de vrienschapswandeling van ongeveer 13 km. Helaas bleef Jan met jicht in het hotel en viel Annie onderweg uit en ging zij samen met Marianne per taxi terug naar BRNO. De rest liep de tocht voorspoedig uit en na een drankje ging iedereen op eigen gelegenheid per tram terug naar het hotel. Aangezien het wat later was, zijn we gezamenlijk in ons hotel gaan eten. 

Zaterdag 23 september

Vanaf 7.00 uur ontbijt. Om 8.30 uur zijn we met de tram  lijn 1 naar de start , waar we onze routebeschrijving   + kaart in ontvangst namen. Roos, Joop en Lionne liepen de 10km.          De rest liep 19,6km .  Het was een pittige tocht met een paar flinke stijgingen tot ruim 400 meter. De afdaling was voor iedereen zwaar, omdat deze steil was en er op enkele stukken losse stenen lagen. De omgeving maakte echter veel goed.  Gelukkig haalde iedereen de eindstreep. En  na een verdiend drankje gingen we per tram weer naar het hotel. We zochten voor het eten in kleinere groepjes diverse gelegenheden op.

 

 

 

 

 

 

Zondag 24 september

Na het ontbijt gingen we opnieuw naar de start om de laatste loodjes te lopen. We liepen grotendeels langs het meer Brenenska Phierada . Deze tocht liep veel geleidelijker met lichte stijgingen en afdalingen. Hij was wel iets langer nl. 21km, maar er ware prachtige vergezichten. Er was een officieel rustpunt, maar onderweg kwamen we een restaurantje tegen, waar je goed kon eten, bijv. een grote ouderwetse diepe bord soep. Het was dus een fijne tocht om te lopen met veel natuur. Net als de eerste dag kwamen we daarna langs  restaurant Princessa. Aangekomen bij de finish konden we onze diploma’s en medailles in ontvangst nemen.  Ook kregen we nog een beker, omdat we de tweede grootste wandelgroep vormden.  Tenslotte hebben we in het hotel nog een driegangenmenu gegeten. Enkelen zochten nog kort de bar op en daarna ging men voldaan naar bed.

  

                                                                    

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maandag 25 september de terugreis.

We moesten vroeg op en vanaf 6.30 uur ontbijten Henk had gekozen om een trein eerder te vertrekken, wat later een verstandig besluit bleek. We gingen van BRNO via Praag naar Berlijn en vandaar naar Duisburg steeds met gereserveerde plaatsen. De trein naar Duisburg had vertraging, zodat we een half uur later richting Viersen gingen, waar de auto’s op ons wachtten. Van daar ging het naar Mill, of rechtstreeks naar de eindbestemming. Rond 00.30 uur kwamen we daar aan en konden we afscheid van elkaar nemen.

We willen de organisatoren van de reis Henk Rutten, Henk Vissers en Marc Schuurmans (onze bezemwagen) bedanken voor hun fantastische begeleiding.